Ας φανταστούμε ότι είστε στον κήπο του σπιτιού σας και γεωπονείτε. Αρκετά δεκάδες μέτρα πιο μακριά βρίσκεται ένας μικροβιολόγος ο οποίος πρέπει να σας εντοπίσει και να πάρει δείγμα από το αίμα σας. Επειδή όμως δεν έχετε οπτική επαφή, και δε γνωρίζει που είστε, ζητάει τη βοήθεια ενός χημικού που διαθέτει έναν εξειδικευμένο εξοπλισμό με τον οποίο μπορεί να εντοπίζει και να ταυτοποιεί μικροποσότητες συγκεκριμένων χημικών ενώσεων. Το σκάψιμο έχει ως αποτέλεσμα να ιδρώνετε και παράλληλα να αυξάνεται η παραγωγή από το σώμα σας ορισμένων χημικών ενώσεων. Οι ενώσεις αυτές γίνονται αντιληπτές από το μηχάνημα του χημικού και εκείνος με τη βοήθεια ενός τοπογράφου μηχανικού, που εξειδικεύεται στην κατασκευή ειδικών γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών (GPS), εντοπίζουν το σημείο παραγωγής των ενώσεων αυτών (δηλαδή το σώμα σας). Με τη βοήθεια του GPS σχεδιάζουν μία διαδρομή σύμφωνα με την οποία ο μικροβιολόγος θα έρθει στον κήπο σας. Φτάνοντας εκεί διαπιστώνει ότι ο κήπος σας είναι πολύ μεγάλος και δεν μπορεί να σας βρει οπότε ζητάει από κάποιον μηχανολόγο μηχανικό να τον βοηθήσει. Αυτός χρησιμοποιώντας μία συσκευή ανίχνευσης θερμοκρασίας σας εντοπίζει και πλέον ο μικροβιολόγος είναι έτοιμος να πάρει το δείγμα αίματος που θέλει.
Κατ’ αντιστοιχία, ας φανταστούμε ότι είστε σε ένα όμορφο μέρος και ξαφνικά με τη δύση του ηλίου δέχεστε ανελέητη επίθεση από κουνούπια προκειμένου να πάρουν «δείγμα» από το αίμα σας. Κουνάτε έντονα τα χέρια σας νομίζοντας ότι θα τα διώξετε μακριά. Η κίνηση των χεριών σας έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται η παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα και γαλακτικού οξέως. Αυτό είναι ό,τι χειρότερο. Το κουνούπι που βρίσκεται μακριά, και δεν είχε αντιληφθεί ότι υπάρχει γεύμα στη περιοχή, μέσω εξειδικευμένων αισθητήρων στις κεραίες του τώρα πια σας «βλέπει». Οι αισθητήρες του, κάτι πιο εξελιγμένο από το GPS, θα το φέρουν γρήγορα κοντά σας.
Πλησιάζοντας κοντά σας, εκτός από το χημικό ερέθισμα, τώρα πια βλέπει και την κίνηση των χεριών σας μέσω των σύνθετων οφθαλμών του. Έτσι, όπως και να κινήστε, το κουνούπι προσαρμόζει την κίνηση-πέταγμα του και σας πλησιάζει ώστε πάντα να σας έχει στο «οπτικό του πεδίο-στόχο του». Δηλαδή, είστε σε ένα ειδυλλιακό μέρος και ότι και αν κάνετε για να διώξετε τα κουνούπια το μόνο που καταφέρνετε είναι να τα προσκαλείται να πιουν το αίμα σας. Ακόμα και οι πιλότοι μαχητικών αεροσκαφών θα ζήλευαν τον τρόπο προσανατολισμού και πτήσης αλλά και για το πώς τα κουνούπια «λοκάρουν» το θύμα τους.
Πλησιάζοντας ακόμα πιο κοντά αντιλαμβάνεται και άλλον έναν παράγοντα: τη θερμοκρασία του σώματός σας. Πλησιάζει εκεί όπου δεν υπάρχει κάποιο ρούχο να προστατεύει το δέρμα και κατά συνέπεια το αίμα σας.
Εδώ αρχίζει μια άλλη διαδικασία -εξίσου πολύπλοκη- που αρκετές ιατρικές ειδικότητες θα ζήλευαν.
Το θηλυκό κουνούπι προσγειώνεται τόσο απαλά και αθόρυβα που δεν αντιλαμβάνεστε την ύπαρξή του. Θα εξετάσει την περιοχή του δέρματος πολύ προσεκτικά και τελικώς με την προβοσκίδα του θα διαπεράσει το δέρμα σας. Η προβοσκίδα δεν είναι όπως όλοι τη φανταζόμαστε: σαν μία απλή βελόνα. Στην πραγματικότητα είναι ένα πολύ σύνθετο ιατρικό εργαλείο μικροχειρουργικής το οποίο όμως είναι τοποθετημένο σε ένα σώμα και το οποίο μπορεί να επιτελεί μικρο-εγχειρήσεις μέσω τηλεχειριστήριου. Μετά τη είσοδο στο δέρμα, κάθε κίνηση-μαεστρία έχει ως σκοπό να εντοπίσει ένα αιμοφόρο αγγείο δημιουργώντας εγκοπή και παρεμβάλλοντας στη ροή του αίματος. Εάν η πρώτη προσπάθεια είναι χωρίς επιτυχία θα αποσύρει ελαφρώς την προβοσκίδα του, παραμένοντας όμως στην ίδια τρύπα, αλλάζοντας απλά γωνία. Παράλληλα, οι σιελογόνοι αδένες παράγουν ένα χημικό το οποίο εμποδίζει τυχόν αιμορραγία. Μόλις γευτεί το αίμα αρχίζει η διαδικασία της αναρρόφησης. Σε 90’’ θα πάρει ποσότητα αίματος ίση με 2-3 φορές το βάρος του.
Το γεύμα αίματος ή καλύτερα για να είμαστε πιο γλαφυροί, το δείπνο του κουνουπιού με ανθρώπινο αίμα, είναι μία πράξη την οποία όλοι οι άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη έχουν να θυμούνται. Τα θηλυκά κουνούπια είναι εκείνα τα οποία «μας πίνουν το αίμα». Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι τα κουνούπια, όπως και άλλα έντομα (πχ πεταλούδες), τρέφονται με νέκταρ ή άλλες πηγές πλούσιες σε σάκχαρα (πχ σαπισμένα φρούτα). Γιατί λοιπόν θέλουν το αίμα; Η απάντηση είναι ότι προκειμένου να αναπτύξουν τα αυγά τους χρειάζονται την πρωτεΐνη που προέρχεται από το αίμα σας.
Άρα, κάθε φορά που ένα κουνούπι σας τσιμπάει μπορείτε να υπερηφανευτείτε ότι «κατά κάποιο τρόπο» είστε γονέας!
Αφού πλέον δε σας χρειάζεται αρχίζει να πετά μακριά σας αλλά με πολύ μικρότερη ταχύτητα από εκείνη που ήρθε λόγω του αυξημένου βάρους του. Εδώ είναι ευάλωτο και αν το εντοπίσετε είναι εύκολος στόχος. Αν «δεν λερώσετε τα χέρια σας με το αίμα σας», και καταφέρει να διαφύγει, τότε θα πάει να κάτσει κάθετα σε κάποιον τοίχο ή δέντρο προκειμένου να αρχίσει η διαδικασία πέψης του αίματος για 45 ή και περισσότερα λεπτά.
Το κουνούπι. Σκεφτείτε το τώρα να ξεκουράζεται κάπου μέσα στο σπίτι σας. Σε μία απόμερη και σκοτεινή γωνιά. Μετά απ’ αυτή τη σκέψη σίγουρα θα νομίζετε ότι ακούτε και τον ήχο του. Τον ήχο ενός αντιπάλου του οποίου τη ζωή και τον κύκλο οφείλουμε να μελετήσουμε σε βάθος προκειμένου να τον αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα.
Δείτε επίσης ένα σχετικό άρθρο και ένα βίντεο για τα κουνούπια
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=360572
http://www.youtube.com/watch?v=7XsVMt_0lo8&list=PL6A28EAB776322082&index=19
Σύνταξη κειμένου: Δρ Αντώνιος Μιχαηλάκης
